بررسی اثرات شوری های مختلف بر بافت کلیه ماهی بنی

هدف از این تحقیق بررسی اثرات شوری های مختلف  بر بافت کلیه ماهی بنی بود. برای انجام این پژوهش تعداد 144 قطعه ماهی بنی سالم با میانگین وزنی 36/2 ± 350 گرم و طول 25/1± 25 سانتیمتر در پنج گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه اول به عنوان شاهد در آب معمولی شهری کلرزدایی شده و چهار گروه بعدی به ترتیب در غلظت­هایی با شوری 4، 8، 12و 16 ppt در شرایط یکسان نگهداری شدند. در روزهای 1، 3 ، 7 ، 14 ، 21  و 28  از بافت کلیه نمونه­هایی به ضخامت حداکثر 5/0 سانتیمتر تهیه و در محلول بوئن تثبیت شدند. پس از انجام روش استاندارد و معمول تهیه مقاطع بافتی برش­هایی به ضخامت 6- 5 میکرومتر تهیه و رنگ­آمیزی به روش h&e; بر روی آنها انجام گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که  انتقال تدریجی ماهی بنی به آب با شوری بالا باعث افزایش تعداد و قطر گلومرول ها بویژه در شوری های بالا شده اما از شدت آن در روزهای پایانی دوره کاسته شده بود (p<0.05). همچنین بیشترین قطر  و ضخامت توبول های جمع کننده ادراری مربوط به آب شیرین و در روز 28 گزارش گردید (p<0.05). با توجه به روند کاهشی منابع آب شیرین از این تحقیق می­توان نتیجه گرفت که ماهی بنی تا چه اندازه می­تواند با تغییر در ساختار کلیه در مقابل شوری مقاومت کند. این یافته ها نشان داد که ماهی بنی شوری پسند بوده و  دارای توانایی تنظیم حیاتی در برابر شوری های مختلف باشد.